Η Στειακή ψυχή γεννήθηκε από το συνδυασμό της ετεοκρητικής (μινωϊκής) καταγωγής και της ήμερης φύσης. Ο Ερωτόκριτος, το ερωτικό ποίημα, μόνο στη Σητεία θα μπορούσε να είχε γραφτεί. Οι Ενετοί αποκαλούσαν τη Σητεία «Maximum statum et lumen ejusdem insulae», δηλαδή «Μέγιστος σταθμός και φώς του Νησιού».
Και «προς τιμήν» όλων αυτών μας των χαρισμάτων, έγινε το πιο εξωφρενικό, ανιστόρητο, ανήθικο και άδικο εγχείρημα.
Ένα μεγάλο τμήμα της ιστορικής επαρχίας Σητείας προσαρτήθηκε στην επαρχία Ιεράπετρας. Ιστορικά χωριά, οι κάτοικοι των οποίων επί αιώνες θεωρούσαν τη Σητεία ως γεωγραφική και ιστορική τους αναφορά, προσαρτήθηκαν με το «έτσι θέλω» στο δήμο Ιεράπετρας...
Μια μικρή υπενθύμιση : Λιθίνες, Περβολάκια, Καλό Νερό, Πεύκοι, Άγιος Στέφανος, Ανάληψη, Μακρυγιαλός, Χρυσοπηγή, Κουτσουράς, Ορεινό, Λάπιθος, Πιλαλήματα...
Όταν η χορωδία του δήμου Σητείας είχε πάει στην Ιεράπετρα για μια εκδήλωση, ο τότε δήμαρχος την είχε υποδεχτεί λέγοντας: «Απόψε ήρθετε που ‘χει ποδόσφαιρο;» (στην τηλεόραση εκείνο το βράδυ υπήρχε μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα).
Και συνέχισε με μια μαντινιάδα:
«Μικρή Γεραπετρίτισσα
το νου μου έχει πάρει
και θέλω δέκα Στειακές
για να ξελαμπικάρει».
Υποδοχή δηλαδή με όλους τους κανόνες της ευγένειας και της φιλοξενίας...
Δυστυχώς, με αυτούς τους τοπικούς παράγοντες και με τη συνένοχη σιωπή ΟΛΩΝ των τοπικών και υπερτοπικών μας «αρχόντων» και αντιπροσώπων, φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση ομηρίας...
Δυστυχώς, για τη Σητεία δε συγχωρέθηκε η ανωτερότητα. Ούτε η δικαιοσύνη. Ούτε η πρωτοπορία. Ούτε το ότι μια ενιαία γεωγραφική οντότητα αποκτούσε αεροδρόμιο και λιμάνι και είχε προνομιακές προοπτικές ανάπτυξης.
Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία εξέλιξη στο θέμα...
Το Υπουργείο Εσωτερικών, παρά το ότι δια νόμου υποχρεούται να απαντήσει εντός 45 ημερών επί του αιτήματος των τοπικών διαμερισμάτων Λιθινών, Περβολακίων, Χρυσοπηγής και Πεύκων για ενσωμάτωσή τους στο δήμο Σητείας, κωφεύει παρανομώντας...
Και ο Δήμος Ιεράπετρας, παρά το ότι είχε δεσμευτεί να έχει εγκρίνει πριν το Πάσχα την ίδια αίτηση, επιδεικνύει προκλητική άγνοια...
Ο Μακρυγιαλός δεν πρέπει να ξεχαστεί!
Και ο Σητειακός λαός θα πρέπει να διεκδικήσει τη δικαίωση και στην επόμενη δοθείσα ευκαιρία να δώσει την πρέπουσα απάντηση σε αυτούς που τον πρόδωσαν, πριν έρθουν κι άλλες «μεταρρυθμίσεις» (νοσοκομείο, εφορία, κλπ)!
Ας ελπίσουμε στην επόμενη «επέτειο» η αδικία να έχει αποκατασταθεί...
Μπουρμπουράκης Παναγιώτης.
Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός
Και «προς τιμήν» όλων αυτών μας των χαρισμάτων, έγινε το πιο εξωφρενικό, ανιστόρητο, ανήθικο και άδικο εγχείρημα.
Ένα μεγάλο τμήμα της ιστορικής επαρχίας Σητείας προσαρτήθηκε στην επαρχία Ιεράπετρας. Ιστορικά χωριά, οι κάτοικοι των οποίων επί αιώνες θεωρούσαν τη Σητεία ως γεωγραφική και ιστορική τους αναφορά, προσαρτήθηκαν με το «έτσι θέλω» στο δήμο Ιεράπετρας...
Μια μικρή υπενθύμιση : Λιθίνες, Περβολάκια, Καλό Νερό, Πεύκοι, Άγιος Στέφανος, Ανάληψη, Μακρυγιαλός, Χρυσοπηγή, Κουτσουράς, Ορεινό, Λάπιθος, Πιλαλήματα...
Όταν η χορωδία του δήμου Σητείας είχε πάει στην Ιεράπετρα για μια εκδήλωση, ο τότε δήμαρχος την είχε υποδεχτεί λέγοντας: «Απόψε ήρθετε που ‘χει ποδόσφαιρο;» (στην τηλεόραση εκείνο το βράδυ υπήρχε μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα).
Και συνέχισε με μια μαντινιάδα:
«Μικρή Γεραπετρίτισσα
το νου μου έχει πάρει
και θέλω δέκα Στειακές
για να ξελαμπικάρει».
Υποδοχή δηλαδή με όλους τους κανόνες της ευγένειας και της φιλοξενίας...
Δυστυχώς, με αυτούς τους τοπικούς παράγοντες και με τη συνένοχη σιωπή ΟΛΩΝ των τοπικών και υπερτοπικών μας «αρχόντων» και αντιπροσώπων, φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση ομηρίας...
Δυστυχώς, για τη Σητεία δε συγχωρέθηκε η ανωτερότητα. Ούτε η δικαιοσύνη. Ούτε η πρωτοπορία. Ούτε το ότι μια ενιαία γεωγραφική οντότητα αποκτούσε αεροδρόμιο και λιμάνι και είχε προνομιακές προοπτικές ανάπτυξης.
Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία εξέλιξη στο θέμα...
Το Υπουργείο Εσωτερικών, παρά το ότι δια νόμου υποχρεούται να απαντήσει εντός 45 ημερών επί του αιτήματος των τοπικών διαμερισμάτων Λιθινών, Περβολακίων, Χρυσοπηγής και Πεύκων για ενσωμάτωσή τους στο δήμο Σητείας, κωφεύει παρανομώντας...
Και ο Δήμος Ιεράπετρας, παρά το ότι είχε δεσμευτεί να έχει εγκρίνει πριν το Πάσχα την ίδια αίτηση, επιδεικνύει προκλητική άγνοια...
Ο Μακρυγιαλός δεν πρέπει να ξεχαστεί!
Και ο Σητειακός λαός θα πρέπει να διεκδικήσει τη δικαίωση και στην επόμενη δοθείσα ευκαιρία να δώσει την πρέπουσα απάντηση σε αυτούς που τον πρόδωσαν, πριν έρθουν κι άλλες «μεταρρυθμίσεις» (νοσοκομείο, εφορία, κλπ)!
Ας ελπίσουμε στην επόμενη «επέτειο» η αδικία να έχει αποκατασταθεί...
Μπουρμπουράκης Παναγιώτης.
Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου